3 marca rano konsylium miało dać odpowiedź na nie Malenkowa, jakie są rokowania. Odpowiedź mogła być wyłącznie zła — śmierć była nieuchronna. Malenkow dał nam do zrozumienia, że spodziewa się takiego końca, ale ma nadzieję, że medycyna zdoła jeśli nie uratować, to przynajmniej wystarczająco przedłużyć życie Stalina. Zrozumieliśmy: chodziło o czas niezbędny do zorganizowania nowej ekipy władzy i przygotowania opinii publicznej.
Kuncewo, 3 marca
Aleksandr Leonidowicz Miasnikow, Agonia Stalina, w: „Zeszyty Historyczne” nr 88, 1989, s. 116–122.